Introductie PaginaStichting Behoud Petruskerk - Kerkhof

Kerkhof - openingstijden van 09:00 uur tot 17:00 uur.

Geschiedenis

"De doden hebben over de levenden gewaakt".
De graven hebben voor het bestaan van de Petruskerk gezorgd door hun eeuwig durende rechten toen de Hervormde Gemeente het had afgestoten. Al in de 18e eeuw was het een bijzonder kerkhof. Dit blijkt uit de grote graven, die niet gevonden worden op de dorpskerkhoven rondom Amsterdam.

Het kerkhof bood een alternatief voor wie zich niet in een van de stadskerken of op kerkelijke begraafplaatsen wilde laten begraven. Uit alle delen van de stad liggen hier tussen de Sloterdijkers Amsterdammers begraven. Daarbij waren ook katholieke priesters, doopsgezinden, quakers en remonstranten, die hier bewust voor kozen.

Toen na de verwoesting door de Watergeuzen de kerk in 1664 gerestaureerd was, namen de teraardebestellingen in een stroomversnelling toe. De volgende vijf jaren werden de verschillende grafvelden om de kerk heen uitgebreid. Vanaf dat jaar werden ook de grafregisters bewaard, die 140 graven vermeldden, terwijl ook in het portaal onder de toren werd begraven en later in de twee zijkamertjes.

Naast de kerk lag een uniek grafveld waarover de volle lengte een tweede vloer was aangebracht van vijf zerken breed. Het Noorderkerkhof. Het Zuiderkerkhof aan de andere kant was bedekt met gras en werd in 1665 heringericht. Verder werd er begraven op het kerkplein voor de toren. Daarnaast was er nog een grafveld, dat hoger lag, links van de ingang tegen de dijk aan, het zogenaamde Bovenhofje.

In 1666 kreeg het achterste stuk een keermuur langs het kerkplein en langs de zijkant kwamen hier net als op het Noorderkerkhof zij aan zij genummerde graven. Wat de Petruskerk behalve de genummerde grafvelden met zerken uitzonderlijk maakte, waren de bovengrondse tomben, die vanaf 1665 in het grafboek worden vermeld.

De meeste daarvan kwamen tegen de kerk aan, waarop den duur de ruimte tussen de steunberen met tomben werd opgevuld. In 1669 werd het hele Bovenhofje ommuurd en werd hier een grafveld gemaakt waarop de graven letters kregen. Het in stijl begraven buiten de kerk was een antwoord op de nieuwe inzichten van begraven.

Vooral de bovengrondse tomben, die zo'n 3 meter lang, 2,7 meter hoog en 1,5 meter diep waren, waren daarop een goed antwoord. Ze hadden een status verhogend effect, wat in de stad niet mogelijk was. Tussen de chique graven vond ook de elite van Sloterdijk een plek. Maar de gewone Sloterdijkers kwamen terecht op het kerkplein of op het Zuiderkerkhof. Naarmate het aantal begrafenissen groeide werd circa 1770 het kerkplein vergroot. Daarvoor werd de schuine zijde van het Bovenhofje afgesneden, waarna een rechthoekig grafveld overbleef voor drie rijen graven.

Als laatste uitbreiding volgde aan de westkant ten slotte een driehoekig grafveld, het Nieuwe Kerkhof, dat in een punt van één graf eindigt bij de dijk, zodat nu overal om de kerk wordt begraven. In 1829 werd net als op andere dorpskerkhoven een grafveld aangelegd als alternatief voor de kerkbegravingen. Daartoe werd het taps toelopende Hofje of Bosje, dat in de 17e eeuw met hulst beplant was, opnieuw ingericht.

Het bezit van dit kerkhof zou 1,5 eeuw later de kerk van de ondergang redden. Met steun van de Sloterdijkse Wijkvereniging Uw Koninkrijk Kome kon in 1979 met de restauratie worden begonnen. De zerkenvloer werd bloot gelegd.

De vijf grafvelden op dit moment zijn het Bovenhofje, het Bosje, Het Noorderkerkhof, Het Zuiderkerkhof en het Nieuwe Kerkhof. Alle graven zijn gerestaureerd en hebben hun rechtmatige grafgerechtigde weer terug.

Begrafenissen

Voordat in 1967 de Nederlandse Hervormde Gemeente de Petruskerk met kerkhof verkocht had waren het aantal begrafenissen stil komen te staan. Iedereen verwachtte dat de kerk gesloopt zou worden. Na de restauratie in 1992 volgde een ongekende zoektocht naar de grafgerechtigden. Deze zoektocht werd in 2000 afgesloten.

Elk graf had zijn grafgerechtigde teruggevonden. Sinds de restauratie zijn er veel personen geweest, die een graf op Sloterdijk wilden kopen. Aangezien het een klein kerkhof is hebben wij voor een wijziging in ons reglement gekozen.

Ballotage tot uitgifte van een graf

Regeling voor de uitgifte of het overschrijven van graven als bedoeld in artikel 5, eerste lid, en artikel 14, eerste en tweede lid, van Beheersreglement voor het kerkhof van de Stichting tot behoud Petruskerk en omgeving Oud-Sloterdijk.

In (een van) de volgende situaties kan een eigen graf, niet zijnde een keldergraf, door uitgifte of overschrijving verkregen worden:

  1. Aanvrager dient te Sloterdijk geboren te zijn. Hiervoor dient een kopie van het uittreksel uit het geboorteregister van de hulp-secretarie van Amsterdam-Sloterdijk overlegd te worden.
  2. Aanvrager dient minimaal 20 jaar op Sloterdijk gewoond te hebben en of daar te wonen. Bij onzekerheid dienen bewijsstukken door aanvrager overlegd te worden aan het bestuur van SBP.
  3. Aanvrager kan een originele akte tot begraven overleggen, die niet op zijn/haar naam staat. Hiernaast dient de aanvrager te bewijzen, dat hij/zij rechthebbende is door vererving. Dit dient door notariële akten bewezen te worden.
  4. Aanvrager dient voor de SBP of voor het dorp Sloterdijk in het algemeen vrijwillig en belangeloos zich ingezet te hebben, zoals beschreven staat in de doelstellingen van de SBP. Dit ter beoordeling van het bestuur van SBP bij monde van de voorzitter.
Vastgesteld door het bestuur van de Stichting tot Behoud van de Petruskerk en omgeving Oud-Sloterdijk op 15 juli 2010.
Trouwen in de Petruskerk
Evenementen in de Petruskerk
Stichting Behoud Petruskerk